Çocuklar bir gün evden giderler…
Bir şekilde, bir nedenle, öyle gerektiği için , öyle olduğu için giderler.Gözlerinde hayata karşı bir heves, omuzlarında ince bir ağırlık, ellerinde uçarı bir telaş.
Kapıyı çekip giderler…
Çocuklar evden gidince, ev de sizden gider biraz,
Sabah kızaran ekmeğin kokusu, ütünün buharı, bir türlü şekle girmeyen saçlar, kapıdan çıkarken aceleyle öpülen yanaklar gider…
Antrede biriken ayakkabılar, teki kaybolan terlikler, yatağın üstündeki elbise yığınları gider.
Saatler sanki bir yerlerde durmuş gibi olur. Hayatınız hasreti kuşanmış mevsimsiz bir ülkeye benzer bir zaman…
Çocuklar evden gidince;
Ansızın yapılan şakalar, vakitsiz istenen sandviçler, pencere önünde beklediğiniz geceler gider...
Artık kapının önündeki ayak seslerini duymazsınız,
Sokaktan geçen simitçiye seslenen kimse yoktur.
Arka odadan yükselen müzik sesi, banyodaki parfüm kokusu, ortasından sıkılmış dişmacunları anılarınızda kalır.
Mutfak masası çoktan unutmuştur sıcacık ve neşeli sohbetleri.
Fırında patatesin tadı eskisi gibi değildir artık,
Kareli yatak örtüsünde izi kalmıştır aşk acısıyla dökülen genç gözyaşlarının…
Çocuklar evden gidince ;
Annem duymasın”lar, “Babamı idare et”ler “Ben zaten biliyorum”lar, “Beni çocuk muyum?”lar, “Beni anlamıyorsunuz!”lar, “Amma meraklısınız”lar … El ele tutuşup hep birlikte giderler...
Onlar olmadığı zaman da “ben ne giyeceğim”ler “arkadaşımda kalacağım”lar, “arkadaşlarımla çıkıyorum”lar peşi sıra ortalıktan kaybolurlar..
Çocuklar bir gün evden giderler;
Giderken yüreğinizin bir parçasını da yanlarında götürürler…
Onda kalan parçada sizden o kadar çok şey vardır ki,
Onlar bunu bilirler,
Aldıkları her kararda, yaşadıkları her yol ayrımında, her sevinçlerinde ve her acılarında
Fark ederler bu eşsiz bilgiyi,
Yeter ki onların yaşam pınarlarına hayat veren kaynağın suyu berrak, hikmeti bol olsun.
Yeter ki sizden doğup hayatın içine akan bu pınar ırmak olsun, nehir olsun, ve en doğru yönü bulsun..
Onları çok seviyoruz...
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
WHEN THE CHILDREN LEAVE HOME....
😢😢😢😢
Children leave home one day…
They go somehow, for a reason, because they have to, because they are. A passion for life in their eyes, a thin heaviness on their shoulders, a fleeting rush in their hands.
They walk out the door...
When the children leave the house, the house goes a little bit from you,
The smell of toasted bread in the morning, the steam of the iron, the hair that doesn't go out of shape, the cheeks that were kissed in a hurry while leaving the door are gone...
The shoes that have accumulated in the hallway, the slippers that have disappeared, and the piles of clothes on the bed are gone.
It's as if the clocks stopped somewhere. Your life is a time like a seasonless country wrapped in longing…
When the children leave the house;
Sudden jokes, prematurely requested sandwiches, nights you wait by the window are gone...
You no longer hear footsteps in front of the door,
No one calls out to the simit seller passing by on the street.
The sound of music rising from the back room, the smell of perfume in the bathroom, the toothpaste squeezed in the middle remain in your memories.
The kitchen table has long forgotten the warm and cheerful conversations.
Baked potatoes don't taste the same anymore,
The traces of the young tears shed with the pain of love remained on the checkered bedspread…
When the children leave home;
Don't let my mother hear", "Take care of my father", "I already know", "Am I a child?", "You don't understand me!", "But you are curious" ... They hold hands and go together...
And when they're not around, "what will I wear", "I'll stay with my friend", "I'm going out with my friends", they disappear one after the other.
Children leave home one day;
They take a piece of your heart with them when they leave.
There is so much of you in the piece that remains in it,
they know that
In every decision they make, in every crossroads, in every joy and in every pain they experience.
They realize this unique knowledge,
As long as the water of the spring that gives life to their springs of life is clear and has plenty of wisdom.
As long as this spring, which is born from you and flows into your life, be a river, a river, and find the right direction..
We love them so much...
Comments
Post a Comment